Kliknij tutaj --> 🎈 nanga parbat expedition kurtka

Our Nanga Parbat expedition plan is based on the cast-iron plan that Nims and Mingma David designed and implemented as part of the record-breaking Project Possible push in 2019. Add to Cart Add this copy of Nanga Parbat Adventure. a Himalayan Expedition to cart. $11.00, good condition, Sold by Mare Booksellers, IOBA rated 5.0 out of 5 stars, ships from Dover, NH, UNITED STATES, published 1936 by E.P. Dutton and Company. Yesterday, the Imagine Nepal team was preparing to leave Nanga Parbat Base Camp for the summit, Mingma G told ExplorersWeb. But Pakistan is suffering the worst monsoon in years, and yesterday, avalanches from the heavier-than-normal snowfall roared down the Kinshoffer Face of Nanga Parbat. Naila Kiani, currently in Nanga’s Base Camp after Nanga Parbat is the western anchor of the Himalayas, and is the western most eight-thousander. It lies just south of the Indus River, in the Diamir District of the Northern Areas of Pakistan. Nanga Parbat means “Naked Mountain”.Nanga Parbat was one of the deadliest of the eight-thousanders in the first half of the twentieth century; since Archil Badriashvili and Giorgi Tepnadze: Expedition and the Summit of mighty 8,126 meter mountain in Pakistan.არჩილ ბადრიაშვილისა Tout Les Site De Rencontre Gratuit Du Monde. Nanga Parbat 8 126 m - dziewiąty co do wysokości ośmiotysięcznik świata, wyjątkowo trudny do zdobycia, a zimą dotąd niezdobyty. Nazwa wywodzi się z sanskrytu i oznacza "Naga Góra". Wysokość: 8 126 m Lokalizacja: Pakistan/Kaszmir Pierwsze wejście: 3 Lipiec 1953, Hermann Buhl Pierwsze wejście zimowe: brak Opis Budowa masywu Nanga Parbat położona jest w zachodniej części Himalajów Wysokich, na obszarze Kaszmiru w północno-wschodnim Pakistanie. Jest to olbrzymi masyw górski, zbudowany z prekambryjskich skał metamorficznych i krystalicznych. Od północy i zachodu otacza tę górę rzeka Indus; w kierunku północno-zachodnim szczyt oddalony jest od niej zaledwie o 25 km i wznosi się nad nią ponad 7000 m, przez co jest to największe względne wzniesienie na świecie. Potężny, niezwykle skomplikowany masyw Nanga Parbat postrzegany jest jako olbrzymia, biegnąca łukiem grań, o długości prawie 26 km, liczonej od Szczytu Chongra (6889 m na północnym wschodzie do Przełęczy Mazeno (5377 m na południowym zachodzie. Najwyższą częścią góry jest śnieżno-lodowo-skalny trapezoid z wierzchołkiem głównym o wysokości 8125 m i drugim pod względem wysokości wierzchołkiem od strony północnej Północnym Ramieniem (8070 m Na północnym zachodzie od Północnego Ramienia leży Przełęcz Bashin (7812 m Z głównego wierzchołka odchodzą trzy granie. Pierwsza, w kierunku północnym, wiedzie przez Północne Ramię do przedwierzchołka (7910 m i dalej na wschód do szczytu Rakhiot (7070 m druga (Grań Mazeno) opada na długości 13 km w kierunku południowo-zachodnim od Mazeno Gap (6700 m do Przełęczy Mazeno; trzecia, najmniejsza północno-wschodnia grań, wiedzie w kierunku Lodowca Bazhin. Granie te wyznaczają trzy główne ściany: flankę Rupal po stronie południowej (wysokość 4500 m), północno-zachodnią flankę Diamir (3500 m) oraz północno-wschodnią flankę Rakhiot (słynna droga pierwszego wejścia). Flanka Rupal jest obok południowo-zachodniej ściany Baraha Shikhar (7647 m) w masywie Annapurny najwyższą ścianą (urwiskiem o nachyleniu pow. 45 stopni) na świecie. Baza główna znajduje się 3600 m Jest to najniżej położona baza główna ze wszystkich baz pod szczytami ośmiotysięcznymi. Można się do niej dostać z miejscowości Gilgit lub Chilas przez słynną Fairy Meadows (Czarodziejska Łąka) i osadę Beyal. Historia zdobywania Historia podboju to przede wszystkim zmagania niemieckich alpinistów. Należy do szczytów wyjątkowo trudno dostępnych i niebezpiecznych, próby jego zdobycia w latach 1895–1950 pochłonęły 31 ofiar. Na Nanga Parbat zanotowano do 2005 roku 263 wejść, podczas zdobywania szczytu zginęło aż 62 wspinaczy w tym. 16 kobiet. 11 lipca 2012 rokuCathy O'Down (RPA), Sandy Allan (Wielka Brytania) i Rick Allen (Wiela Brytania), oraz trzech szerpów (Lhakpa Rangdu Sherpa, Lahkpa Nuru Sherpa i Lakpa (Zarok) Sherpa) zdobyli Nanga Parbat dziewiczą Granią Mazeno. Jest to jedno z największych osiągnięć współczesnego himalaizmu. Członkowie wyprawy nie używali tlenu z butli, nie mieli poręczówek, oraz nie zakładali wcześniej obozów na grani. Nanga Parbat nie udało się do tej pory zdobyć zimą, choć próbowało tego aż dziesięć wypraw, w tym pięć polskich (ostatnia zimą 2008/2009). Jest to jedyny niezdobyty zimą ośmiotysięcznik w Himalajach (pozostałe niezdobyte znajdują się w Karakorum). I Polskie wejście W 1985 roku Klub Wysokogórski z Krakowa zorganizował wyprawę na Nanga Parbat, której celem było I polskie wejście. Na szczyt wybrano drogę przez flankę Rupal. Skład wyprawy przedstawiał się następująco: Elsa Avila i Carlos Carsolio (oboje z Meksyku), oraz Polacy: Marian Bała, Mikołaj Czyżewski, Andrzej Heinrich, Piotr Kalmus, Jerzy Kukuczka, Sławomir Łobodziński, Paweł MUlarz (kierownik), Tadeusz Piotrowski, Adam Potoczek, Andrzej Samolewicz i Wojciech Szymendera Akcję górską rozpoczęli 26 maja. Do 17 czerwca założyli trzy obozy. Później nastąpiło załamanie pogody i dopiero 4 lipca założono obóz IV. 10 lipca w lawinie zginął Piotr Kalmus. Los wyprawy wisiał na włosku. Zdecydowano się, że atak będzie kontynuowany. 11 lipca założono piąty obóz (Carsolio, Heinrich, Kukuczka i Łobodziński) Atak szczytowy rozpoczął się 12 lipca, jednakże burza spowodowała, że zespół musiał biwakować w jamie śnieżnej. Następnego dnia o godzinie stanęli na wierzchołku. Jerzy Kukuczka na szczycie Nanga Parbat. Fot. arch. Jerzy Kukuczka Przed 1953 1835 – pierwszy rekonesans w okolicach Nanga Parbat, który przeprowadził brytyjski badacz Godfrey Thomas Vigne, 1856 – Adolf Schlagintweit przesyła do Europy pierwszy znany raport o Nanga Parbat, Schlagintweit dotarł do podnóża góry od zachodniej strony; kiedy zapytał tubylców o nazwę wielkiej góry, odpowiedzieli "Diámar" (Król Gór) i "Nánga Parbat" (Naga Góra), 1895 – pierwsza próba wejścia na szczyt podjęta przez Brytyjczyka Albert Mummery i Raghobira Thapa, tragarza z plemienia Gurkha; udało im się osiągnąć wysokość około 6100 m na flance Diamir; jego przypuszczalną drogę nazwano "Żebrem Mummeriego"; zginął wraz z dwoma tragarzami, próbując przejść przełęcz w drodze na Lodowiec Rakhiot, 1932 – pierwsza niemiecka wyprawa poprowadzona przez Williego Merkla, osiągnięto szczyt Rakhiot 7070 m na północny wschód od głównego wierzchołka, 1934 – kolejna wyprawa Williego Merkla, w której udział wzięło 5 alpinistów i 11 Szerpów, podczas której Austriacy Peter Aschenbrenner i Erwin Schneider osiągnęli wysokość około 7850 m na północnej flance Rakhiot; w czasie dramatycznego zejścia zginęli Merkl, Willo Welzenbach, Uli Wieland i sześciu Szerpów; Schneider, z zawodu kartograf, i inni przygotowali pomiary do map, których do dziś używa większość wspinaczy, 1937 – Karl Wienl (kierownik wyprawy), 9 innych wspinaczy oraz 6 Szerpów ginie w lawinie w okolicach obozu IV tuż pod szczytem Rakhiot, 1938 – kolejna wyprawa niemiecka pod kierownictwem Paula Bauera, 1950 – wyprawa brytyjska – William Crace, Robert Marsh, John Thornley oraz Tenzing Norgay i trzech innych Szerpów. Crace i Thornley giną. Po 1953 1953 – wyrusza wyprawa niemiecko-austriacka – której szefem organizacyjnym jest Karl-Maria Herrligkoffer, natomiast szefem wspinaczy jest Peter Aschenbrenner, członkami wyprawy zaś Fritz Aumann, Albert Bitterling, Hermann Buhl, Hans Ertl, Walter Frauenberger, Otto Kempter, Hermann Kollersperger, Kuno Reiner. 3 lipca 1953 – po ogromnych zmaganiach Hermann Buhl jako pierwszy człowiek staje na szczycie góry; zdobył go bez tlenu, ostatnie 1300 metrów przechodząc samotnie, będąc pod wpływem środka dopingującego na bazie amfetaminy, 1962 – Niemcy Toni Kinshofer, Siegfried Löw i Anderl Mannhardt zdobywają szczyt drogą po lewej stronie od zachodniej flanki Diamir, Löw zginął podczas zejścia, 1970 – pierwsze trawersowanie góry dokonane przez braci Reinholda i Güntera Messnerów; zdobyli szczyt flanką Rupal, a schodzili flanką Diamir "Żebrem Mummeriego"; Günter zaginął podczas zejścia; 1976 – Austriacy Hanns Schell, Robert Schauer, Siegfried Gimpel i Hilmar Sturm zdobyli wierzchołek drogą na lewo od flanki Rupal, 1978 – Reinhold Messner dokonał pierwszego samotnego wejścia nową drogą na flance Diamir; wracając wytyczył kolejną nową drogę. 2012, 15 lipca - Przejście Grani Mazeno i wejście na Nanga Parbat. Zespół: Sandy Allan i Rick Allen. Patrz news. Polskie wejścia: 13 lipca 1985 – Zygmunt Andrzej Heinrich, Jerzy Kukuczka, Sławomir Łobodziński i Carlos Carsolio nową drogą południowo-wschodnim filarem flanki Rupal; podczas tej wyprawy zginął w lawinie Piotr Kalmus, 15 lipca 1985 – Anna Czerwińska, Krystyna Palmowska, Wanda Rutkiewicz (pierwszy zespół kobiecy na szczycie), oraz Dobrosława Miodowicz-Wolf, która doszła prawie na 8000 m 1992 – Józef Goździk, Piotr Pustelnik, 1993 – Ryszard Pawłowski, Bogdan Stefko, Mirosław Konewka, 1996 – Krzysztof Wielicki, 2007 – Piotr Morawski, Kinga Baranowska, 23 czerwca 2010 – Artur Hajzer, Robert Szymczak 2 lipca 2010 - Marcin Kaczkan Opis dróg Ściana Rupal - południowa Południwo-wschodnią granią boczną - Droga Messnera Pierwsze wejście: Reinhold Messner, Gunther Messner, Peter Scholz i Felix Kuen - 1970 Górną granią południowo-zachodnią - Droga Schella Pierwsze wejście: Gimpel, Schauer, Schell i Sturm, 1976 Filarem Południowo Wschodnim Pierwsze wejście: Zygmunt Heinrich, Jerzy Kukuczka, Carlos Carsolio i Sławomir Łobodzinski, 1982 Bezpośrednio ścianą południowo-wschodnią - Filar Centralny Pierwsze wejście: Steve House & Vince Anderson, wycena M5 X, WI4 - 2005 Bezpośrednio ścianą południowa (South Face Direct) - niezdobyta Próba: Tomaž Humar w 2005 roku; dotarł do wysokości 6300m Ściana Diamir - Zachodnia Żebro Mummery Niezdobyte: Mummery dotarł do wys. 6100m w 1895. Nie było innej próby od tego czasu. Zejście: Reinhold Messner - 1970 Diamir Flank - Droga Kinshofera Pierwsze wejście: Toni Kinshofer, Siegfried Löw i Anderl Mannhardt - 1962 Pierwsze wejście solo: Krzysztof Wielicki Pierwszy zjazd na nartach: Hans Kammerlander, Diego Wellig - 1990 Sciana Diamir (Diamir Face) Pierwsze wejście: Reinhold Messner, solo - 1978 Droga Czeska (Czech Route) Pierwsze wejście: Andrej Belica, Joseph Just, Marian Zatko, Juraj Zatko, 1978 (do północnego wierzchołka) Północno-wschodnia ściana Pierwsze wejście: Reinhold Messner, Hubert Messner, Hanspete Eisendle, Wolfgang Tomaseth od wysokości 7500m kontynuowali Drogą Czeską - 1978 Droga 'Tom and Martina' Pierwsze wejście: Jean Christophe Lafaille - 2003 Ściana Rakhiot - północna Lodowcem Rakhiot i wschodnią granią Pierwsze wejście: Hermann Buhl - 1953 Droga japońska (Japanese Route) Pierwsze wejście: Hiroshi Sakai, Yukio Yabe, Takeshi Akiyama - 1996 Filar Val Fiemme (Pilar Val Fiemme) Niezdobyta. Próba podjęta przez zespół włoski w 1988 roku. Grań Mazeno Grań Mazeno to około 10 kilometrów ostrej grani na wysokości ponad 7000 metrów, która oddziela dwie niebezpieczne ściany: Rupal i Diamir. Wycofanie się z grani jest bardzo problematyczne, a często niemożliwe. Grań Mazeno - obóz drugi. Fot. Kalendarium prób na Grani Mazeno 1979 – Francuska wyprawa po raz pierwszy „porywa się” na grań. Ze względu na kiepską pogodę, osiągają tylko pierwszy wierzchołek o wysokości 6880 metrów 1992 – Doug Scott prowadzi międzynarodową ekipę, w której znajduje się między innymi Sandy Allan. Zdobywają trzy szczyty grani. 1993 – Doug Scott próbuje po raz kolejny... Bez rezultatu 1995 – Rick Allen, Wojciech Kurtyka, Andrew Lock z Australi. Zdobywają trzy szczyt i są w połowie drogi do przełęczy Mazeno, lecz są zmuszeni do odwrotu. 1997 – Wojciech Kurtyka i Erhard Loretan dochodzą do połowy grani (1,5 dnia). 2004 – Doug Chabot i Steve Swenson dochodzą jako pierwsi do Przełęczy Mazeno, lecz są zmuszeni do odwrotu, ze względu na wyczerpanie. 2005 - Jean Troillet, Alain Gailland i Frédéric Roux podejmują próbę przejścia, która szybko się załamała 2008 – Niemcy Luis Stitzinger i Joseph Lunger podejmują próbę przejścia grani od strony ściany Diamir. Niestety głęboki śnieg i wyczerpanie się zapasów powodują, że schodzą Drogą Messnera. 2011 – Alberto Zerain i Juan Carlos Arrieta próbują przejść Grań Mazeon od strony ściany Diamir. Wytyczają 1800 metrów nowej drogi, lecz nie osiągają grani. 2012, 11 lipca - Przejście Grani Mazeno i wejście na Nanga Parbat. Zespół: Cathy O'Down, Sandy Allan i Rick Allen, oraz trzech szerpów: Lhakpa Rangdu Sherpa, Lahkpa Nuru Sherpa i Lakpa (Zarok) Sherpa. Patrz news. Ciekawostki Przez długie lata Nanga Parbat była traktowana przez niemieckich himalaistów jak Graal dla ludzi średniowiecza. Stąd wyprawa roku 1943, która zakończyła się tragicznie stała się jeszcze większym bodźcem i doprowadziła do ekspedycji w roku 1953 (Willy-Merkl-Gedächtnis-Expedition), uwieńczonej sukcesem. [Reinhold Messner, "Naga Góra"] Tubylcy nazywają górę również ,Diámar" co w języku urdu oznacza "Król Gór". Hermann Buhl, podczas pierwsze wejście, pokonał 1300-metrowe podejście, będąc pod wpływem środka dopingującego pervitinu. Flanka południową jest najwyższą stromą flanką świata. Podczas wyprawy w roku 1970 Reinhold i Günther Messnerowie zdobywają szczyt flanką południową, niestety Günther umiera w wyniku choroby wysokościowej, natomiast Reinhold po zejściu flanką Diamir znalazł się sam daleko od obozu i cudem przeżył (tracąc siedem palców). Ciało Günthera Messnera zostało odnalezione w 2005 roku. Wojtek Kurtyka o przejściu Grani Mazeno: „Odnoszę wrażenie, że nawet do fachowców nie dociera, co oni zrobili. Trudności techniczne wprawdzie nie są tam duże, ale to jest kilkanaście dni wędrówki po grani, przez kilka siedmiotysięcznych wierzchołków, w sumie około 15 kilometrów grani, a na koniec Nanga Parbat – góra mit. I zrobiło to dwóch gości, którzy są poniekąd starcami, Sandy miał 57 lat, a Rick 59. Widzę w ich wyczynie jakiś głęboko ludzki wymiar. To właśnie jest rodzaj sztuki, która wymaga jazdy w innym wymiarze”. Cytaty Finsterwalder: "...7000 metrów oddziela skuty lodem szczyt Nanga od Indusa, który toczy swoje spienione wody u podnóża góry. Jest chyba mało miejsc na ziemi, w których przyroda objawia się człowiekowi tak wspaniale i wszechstronnie i odkrywa przed nim tak wiele swoich tajemnic i cudów...". Finsterwalder: "Nanga Parbat zbudowana jest piętrowo. Jej potężny korpus poprzecinany jest głębokimi dolinami i mrocznymi wąwozami..." Zdjęcia Filmy Filmowy materiał z wyprawy unifikacyjnej w ramach programu POLSKI HIMALAIZM ZIMOWY Nanga Parbat 2010. Kierownikiem wyprawy był pomysłodawca i twórca programu PHZ - nestor wspinania wysokogórskiego Artur Hajzer. W skład wyprawy wchodziło w sumie 12 osób, w tym jedna kobieta - Ola Dzik. Wejście na Nanga Parbat poprowadzone było drogą Kinshoffera od strony doliny Diamir w stylu klasycznym. Wyprawa zakończyła się sukcesem - wejścia na szczyt zaliczyli: Hajzer, Szymczak i Kaczkan. Wyprawa wspierana była przez: Ministerstwo Sportu i Turystyki, Fundację Kukuczki, Polski Związek Alpinizmu oraz markę HiMountain Film Hansa Ertla (1953 rok) z pierwszej zakończonej sukcesem wyprawy na Nanga Parbat. Galeria zdjęć Autor: Brak danych Autor: Brak danych Autor: Brak danych Autor: Brak danych Autor: Brak danych Autor: Brak danych Autor: Brak danych Autor: Brak danych Autor: Brak danych Autor: Brak danych W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej 'Polityce Cookies'.Czytaj więcej Pali się Czeska Szwajcaria strażacy walczą z żywiołem już 6 dzień Czytaj więcej Katastrofa śmigłowca ratunkowego w Gruzji podczas akcji w Guduari Czytaj więcej Na Szpiglasowy Wierch wejdziemy od 1 sierpnia ale nie od strony Doliny Pięciu Stawów Polskich Czytaj więcej Wyczerpany ojciec z dziećmi na Barańcu Turysta zadzwonił po ratowników HZS. Czytaj więcej Dorota Rasińska-Samoćko zdobyła K2 trzecie Polka na 8611 m Czytaj więcej Akcja ratunkowa w Jaskini Malinowskiej Ratownicy musieli użyć techniki linowej do ewakuacji. Czytaj więcej Solowe przejście Głównej Grani Tatr bez wsparcia i depozytów Czytaj więcej Monika Witkowska zdobyła K2 jako druga Polka w historii Czytaj więcej Czy warto mieć kurtkę membranową? Kiedy mówimy kurtka membranowa, mamy na myśli kurtkę funkcjonalną, Czytaj więcej Marka Alpinus wprowadza na rynek buty z możliwością naprawy Nowy produkt na rynku outdoorowym. Czytaj więcej Nowa kolekcja trekkingowa 4F Wiosna! Czas wyjść z domu i się poruszać. Czytaj więcej Y by Nordisk Nao Gdyby tak postawić na kurtkę całoroczną... Czytaj więcej Miłość w Tatrach Spotkanie poprowadzi Wojciech Szatkowski Czytaj więcej Ukazał się zwiastun filmu "Broad Peak" Premiera już we wrześniu. Czytaj więcej Elbrus - jedyny taki przewodnik Książka jest pierwszą tak dokładną publikacją na ten temat. Czytaj więcej Nie żyje Andrzej Wilczkowski autor kultowej książki "Miejsce przy stole" Czytaj więcej Najpopularniejsze artykuły Jako najwyższa góra Ameryki Południowej, wchodzi w skład Korony Ziemi. Matterhorn to jeden z najpóźniej zdobytych szczytów alpejskich. Główny Szlak Beskidzki ma 500 km długości Dla osób o różnej kondycji i doświadczeniu W zależności od dnia tygodnia zmienią się ceny na parkingach w rejonie… Elbrus uznawany jest wśród wspinaczy za europejską część Korony Ziemi W dobie wszechobecnego internetu kamera może towarzyszyć nam wszędzie. Jak widać światowy himalaizm zdaje wpasowywać się w tę regułę. Simone Moro i Denis Urubko prezentują 3 pierwsze filmy z ekspedycji na Nanga Parbat. Panowie będą próbować dokonać pierwszego zimowego przejścia na ten ośmiotysięcznik. Ekipa planuje wrzucać filmy na bieżąco. Zapraszamy do obejrzenia. {youtube}5tSdJDhsftg{/youtube}{youtube}nXegmApunUo{/youtube}{youtube}mEtk-5gv_LQ{/youtube} Szczegóły Nadrzędna kategoria: Wspinanie Kategoria: Himalaizm Utworzono: 21 styczeń 2012 Recenzja skarpet Lasting Niezmiernie istotną częścią odzieży turysty i narciarza są skarpety. Czytaj więcej Seria Ultralight Y by Nordisk Seria dla ceniących sobie lekkość przy zachowaniu najwyższej jakości. Czytaj więcej Recenzja butów Bestard TR Quantic Lady Nowa linia butów Bestard jest, jak sam producent pisze, wynikiem wszystkich lat doświadczenia, wysiłków załogi i ewolucji w górskiej branży obuwniczej. Czytaj więcej Radzimy, co dama powinna spakować, jadą... Glamping to oferta dla tych z pań, które kochają naturę, ale i cenią sobie wypoczynek w luksusie. Czytaj więcej Y by Nordisk Nao Gdyby tak postawić na kurtkę całoroczną... Czytaj więcej Recenzja skarpet Lasting Niezmiernie istotną częścią odzieży turysty i narciarza są skarpety. Czytaj więcej Seria Ultralight Y by Nordisk Seria dla ceniących sobie lekkość przy zachowaniu najwyższej jakości. Czytaj więcej Recenzja Bestard Crossover AG Każdy z nas był kiedyś w sytuacji, gdzie choć przez chwile, chciał być Hobbitem, który problemu z butami raczej nie ma. Czytaj więcej Recenzja skarpet Lasting Niezmiernie istotną częścią odzieży turysty i narciarza są skarpety. Czytaj więcej Buty trekkingowe dla najmłodszych Kolekcja butów Chiruca obejmuje również modele dla dzieci - wygodne i solidne obuwie jest w końcu dla nich szczególnie istotne! Czytaj więcej Reima, producent odzieży dla dzieci. 26 września fińska marka Reima specjalizująca się w produkcji odzieży dziecięcej została nagrodzona złotą nagrodą za Bezpieczeństwo Produktów. Nagrodę przyznała Komisja Europejska. Czytaj więcej Reima - marka, która uczy kochać naturę... W marcu 2018 roku fińska marka Reima, która właśnie obchodzi 75-lecie istnienia, Czytaj więcej Artykuły Strefy Outdoor Nowy produkt na rynku outdoorowym. Czytaj więcej Wiosna! Czas wyjść z domu i się poruszać. Czytaj więcej Gdyby tak postawić na kurtkę całoroczną... Czytaj więcej Seria dla ceniących sobie lekkość przy zachowaniu najwyższej jakości. Czytaj więcej Gdyby tak postawić na kurtkę całoroczną... Czytaj więcej Niezmiernie istotną częścią odzieży turysty i narciarza są skarpety. Czytaj więcej Niezmiernie istotną częścią odzieży turysty i narciarza są skarpety. Czytaj więcej Niezmiernie istotną częścią odzieży turysty i narciarza są skarpety. Czytaj więcej Kiedy mówimy kurtka membranowa, mamy na myśli kurtkę funkcjonalną, Czytaj więcej Jakie rękawiczki wziąć w góry? Czytaj więcej Czapka w górach może pełnić bardzo wiele różnych funkcji. Czytaj więcej Nasi specjaliści ze Sklepu Górskiego w Krakowie dobiorą dla Ciebie podstawowy sprzęt wspinaczkowy. Czytaj więcej Ruszyła wypożyczalnia ubrań narciarskich 4F! Jedziesz na narty po raz pierwszy i nie wiesz, czy to coś dla Ciebie? Czytaj więcej Czym wyróżnia się firma Y by Nordisk? Czytaj więcej Dla firmy Y by Nordisk wysoka jakość produktu ma znaczenie. Czytaj więcej Marzą ci się oryginalne pomysły na trekking czy wyprawy? Z Outway Adventures możesz pojechać do Namibii i zjeść śniadanie przy wodopoju słoni lub wspiąć się na ryczący wulkan w Indonezji. Czytaj więcej kwiecień 4, 2010 Z powodu zamieszek politycznych w Tybecie, Marcin Jaskółka musiał odwołać kwietniową wyprawę "Cho Oyu Snowboard Expedition 2010" i zorganizować w lipcu wyprawę na trudny technicznie szczyt Nanga Parbat... Nanga Parbat 8125 w Himalajach, który...miał być jego przyszłorocznym celem."Nanga Snowboard Expedition 2010" będzie wyprawą pionierską, ponieważ nikt do tej pory nie zjechał na snowboardzie ze szczytu słynną ścianą Diamir. Ściana ta, ma jedno z największych przewyższeń na Ziemi - ok. 4 tys. metrów. O WYPRAWIE Na początku lipca Marcin Jaskółka wyrusza w Himalaje z ambitnym projektem pod nazwą "Nanga Parbat Snowboard Expedition 2010". Już samo słowo "snowboardowa wyprawa" zdradza, że tym razem mamy do czynienia z dość nietypowym projektem, daleko wychodzącym poza wejście na wierzchołek ośmiotysięcznika. Celem młodego snowboardzisty jest wspinaczka na Nanga Parbat (8125 m ) oraz próba wyznaczenia ekstremalnej linii zjazdu ze szczytu na snowboardzie. Patronat nad projektem objął sam Jeremy Jones, jeden z najlepszych snowboardzistów świata. CEL WYPRAWY Nanga Parbat (8125 m - Masyw Nanga Parbat jest najdalej na zachód wysuniętym ośmiotysięcznikiem Himalajów. Nazwa góry ma swój źródłosłów w sanskrycie i oznacza "Nagą Górę". Wśród miejscowej ludności używana jest również nazwa "Diamir", czyli "Król Gór", mimo że do Everestu, najwyższego szczytu Ziemi brakuje Nagiej Górze naprawdę sporo. Wraz z otaczającymi szczytami, Nanga Parbat tworzy grupę górską o tej samej nazwie, należącą do Himalajów Kaszmiru. Charakterystyczną rzeczą dla tej góry są olbrzymie tarasy lodowo-śnieżne, rozciągające się na wysokości około 7300-7500 metrów, występujące od północy i zachodu. Ponad nimi spiętrza się blok szczytowy, kulminujący w wierzchołku głównym. Masyw ograniczony jest potężnymi urwiskami, a największą ścianę stanowi południowa, wznosząca się 4500 metrów ponad doliną Rupal. Ważnym dla historii polskich podbojów góry jest skalno-lodowe urwisko zachodnie, wyrastające z Doliny Diamir. To właśnie tędy dwie wyprawy pod kierownictwem Andrzeja Zawady próbowały w latach 1996 i 1997 wejść zimą na wierzchołek. TRASA Czerwone i niebieskie linie, to planowane trasy zjazdu z Nanga Parbat Ambitny plan projektu snowboardowego zakłada wejście na szczyt słynna północną ścianą Diamir, drogą Kinshofera, wytyczoną w 1962 roku. Ściana ta, ma jedno z największych przewyższeń na Ziemi - ok. 4 tys. metrów. Po wejściu na Nanga Parbat Marcin Jaskółka zjedzie z wierzchołka na snowboardzie. Wybór trasy (w założeniu nowa/dziewicza linia zjazdu) zależeć będzie oczywiście od śniegu i warunków pogodowych. UCZESTNICY Marcin Jaskółka(fot: Rafał Wielgus ( Marcin Jaskółka - utalentowany snowboardzista, który łączy swoją pasję do gór i snowboardu. Ma 25 lat, mieszka w Andrychowie. Ratownik Grupy Beskidzkiej GOPR. Duży nacisk kładzie na eksplorację nowych terenów realizując swoje projekty freeridowe w Alpach, Kaukazie, Antarktydzie czy Himalajach. Ryszard Pawłowski Ryszard Pawłowski - urodzony w Bogatyni w 1950 roku. Zodiakalny Rak, ale Tygrys według horoskopu chińskiego, inżynier elektryk, instruktor alpinizmu, przewodnik górski. Wziął udział w ponad 250 wyprawach w różne góry świata jako uczestnik lub organizator. Zdobył dziesięć szczytów 8-tysięcznych, K2 (8611 m) płn. filarem od strony chińskiej. Jest jedynym Polakiem, który 3-krotnie stanął na szczycie Mt. Everestu (8848 m). Dokonał wielu wejść trudnymi drogami wspinaczkowymi w różnych rejonach Ziemi. Był partnerem wspinaczkowym Jerzego Kukuczki, Adama Zyzaka, Piotra Pustelnika, Janusza Majera, Krzysztofa Wielickiego i wielu innych sławnych himalaistów. Jest członkiem prestiżowego The Explorers Club w Nowym Jorku, stowarzyszenia zrzeszającego ok. 3000 odkrywców i badaczy z kilkudziesięciu państw wszystkich kontynentów. Otrzymał szereg nagród i wyróżnień w dziedzinach fotografii oraz filmu dokumentalnego. Kiedy Luis Stitzinger wyruszył na nartach ku flance Diamir na Nanga Parbat, było dla niego jasne, że nawet najmniejszy błąd może okazać się tym pozyskane na stromych zboczach zostało połączone z wiedzą o współczesnym designie z rockerem i nie było mowy o żadnych kompromisach. Dzięki technologii Flex-Tip oraz nowej geometrii narty wybaczą Ci nawet duże błędy, zwłaszcza w ciężkich warunkach jakość laminowanego drewna zapewnia idealne połączenie niskiej wagi i wytrzymałości. Bardziej elastyczny rdzeń zapewnia świetną kontrolę, równocześnie zostawiając trochę miejsca na błędy. Zaprojektowane na wyścigi i do speed (g):1000gSidecut:115-79-103116-80-104117-81-104Promień skrętu:15,5/9,5/13,517,5/11,5/15,519,5/12,5/17,5Kolory:darkred/ neonPrzeznaczenie:SpeedTouringZastosowane technologie:Wyprofilowany tail pozwala na lepszą kontrolę narty przy szybkim zjeździe, a jego stożkowaty kształt ułatwia też przymocowanie nart do zwiększanie promienia skrętu pozwala a dobrą kontrolę nad przy dużej prędkości na stromych i obloconych mały promień skrętu, wynoszący 20 metrów na wiązaniu, zapewnia świetne trzymanie podczas zjazdu na krawędziach w stromym i oblodzonym terenie. Zaprojektowane specjalnie do użytku z bardzo szerokimi fokami. Mały promień skrętu w miejscu gdzie narta jest najsztywniejsza, zapewnia narciarzom poczucie bezpieczeństwa na wybór między wagą a sztywnością bez użycia karbonu jest niemal nie do pomyślenia. Lekka konstrukcja Dynafit została zaprojektowana tak, by pozwolić Ci na zwiększenie sztywności zestawu but-wiązanie w każdym wypadku, a także pozwolić na jeszcze lepszą kontrolę i większą frajdę podczas dlatego Dynafit uważa, że użycie karbonu to tylko kolejny etap w ewolucji mniej materiału na krawędziach osiągnięto optymalną redukcję wagi. Równocześnie zastosowana konstrukcja warstwowa pozwoliła na zwiększenie ich wytrzymałości aż 1,5-krotnie w porównaniu do tradycyjnych powiększające się nachylenie czubka narty pozwala na bardzo płynną i stabilną jazdę nawet na twardym i zmrożonym śniegu - SCOOP ROCKER zachowuje się wtedy jak zderzak niwelując wszelkie wstrząsy za każdym karbonowej konstrukcji 3D, czubek stał się najlżejszym komponentem, który ma równocześnie najwyższą sprężystość i zapewnia dobrą redukcję wstrząsów. Podobnie jak amortyzowane widelce w rowerze, czubek narty łagodnie absorbuje i tłumi wszelkie drgania. Geometria 3D pozwoliła na redukcję korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Regulaminem określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi. Nanga Parbat to góra, która zdobyła w ostatnim czasie ogromny rozgłos. Była areną zarówno niewypowiedzianej tragedii, jak i pełnej poświęceń akcji ratowniczej. Wciąż wiemy o niej niewiele, chciałbym więc przedstawić dla Was kilka ciekawych faktów. Jaka jest Nanga? 1) Ekstremalnie niebezpieczna Nanga Parbat jest dziewiątym co do wysokości szczytem świata. Mount Everest wznosi się ponad 700 m wyżej, ale trudność ośmiotysięczników niekoniecznie idzie w parze z liczbą metrów nad poziomem morza. Himalaiści nazywają Nangę "Zabójczą Górą". To w pełni zasłużone miano. Doskonale odzwierciedla fakt, że uważa się ją za drugą najbardziej niebezpieczną po K2. Wschód Słońca nad szczytem Nanga Parbat 2) Szalenie wyniosła Zaledwie 25 km od Nanga Parbat przepływa Indus. Chyba już domyślacie się, co to może oznaczać, prawda? Rzeka płynie na stosunkowo małej wysokości, szczyt wznosi się więc nad nią ponad 7000m... Jest to największe względne wzniesienie na świecie na tak krótkim odcinku. Wszystko to sprawia, że Base Camp po stronie północnej znajduje się na wysokości około 3600 m i jest najniżej położoną ze wszystkich baz pod ośmiotysięcznikami. Nanga Parbat - widok z oddali 3) Widziana z czarodziejskich miejsc Wielu podróżników marzy o zobaczeniu szczytu Nangi z Czarodziejskiej Łąki (ang. Fairy Meadows) - płaskowyżu goszczącego główny base camp. Jest to przecudne, buchające zielenią miejsce. Szczyt znajduje się niemal 5000m wyżej, sprawia wrażenie ogromnego i obezwładniającego. Na pierwszy rzut oka dojazd do Łąki jest banalny, wymaga wynajęcia Jeepa za kilkadziesiąt dolarów i przejścia paru kilometrów z wioski Tato. Diabeł tkwi jednak w szczegółach. Szutrowa droga na płaskowyż (nazwana żartobliwie Karakorum Highway) wymaga od kierowców ekstremalnych umiejętności, a od pasażerów nerwów ze stali. Zobacz sam :-). Nanga Parbat widziana z Fairy Meadows 4) Zdobyta z trudem Hermann Buhl trenujący w Dolomitach W 1953 roku austriacki himalaista, Hermann Buhl, jako pierwszy postawił stopę na szczycie Nanga Parbat. Skalę tego wyczynu najlepiej ilustruje fakt, że przy wcześniejszych próbach zdobycia ośmiotysięcznika zginęło aż 31 osób. Buhl przeszedł ostatnie 1300 metrów samotnie, bez wspomagania tlenem z butli, jednak będąc pod wpływem środka dopingującego na bazie amfetaminy. Co więcej, ciężkie warunki i zbyt długi czas wspinaczki zmusiły go do przenocowania na wysokości 8000m. Ten wyczyn przeszedł już do legend himalaizmu. 5) Zaatakowana przez Talibów Base Camp zaatakowany w 2013 r. W nocy z 22 na 23 czerwca 2013 roku grupa uzbrojonych terrorystów zaatakowała bazę pod Nanga Parbat, na wysokości 4200 m Napastnicy przebrani w wojskowe mundury zabili 11 osób różnych narodowości - w tym 10 wspinaczy i jednego lokalnego przewodnika. Chiński himalaista ocalały z masakry relacjonował później, że terroryści strzelając wykrzykiwali islamskie hasła. Koniec końców okazało się, że pierwotnym celem ataku było porwanie Chena Honglu, obywatela Chin i USA, w celu wymiany go na jednego z oficerów Talibów. Na samym początku akcji Honglu wyskoczył z namiotu i użył na jednym z napastników wschodnich sztuk walki. Został szybko postrzelony i zabity. 6) Zmieniająca przestrzeń wokół Nanga Parbat ma wielki wpływ na swoją okolicę. Nie na darmo miejscowi nazywają ten szczyt mianem Diamir, oznaczającym Króla Gór. Najlepszą ilustracją potęgi Nangi są wydarzenia z 1841 r, kiedy to lawina skalna z ośmiotysięcznika zatamowała rzekę Indus. Powstało jezioro o długości około 64 km i maksymalnej głębokości 300m. Gdy skalna zapora wreszcie rozpadła się pod naporem wody, całe jezioro zniknęło w przeciągu 24 godzin. Katastrofalna powódź zniszczyła wiele wiosek, zmiotła też z powierzchni ziemi obóz Armii Sikhów, zabijając przy tym 5000 żołnierzy. Widok z powietrza na Nanga Parbat 7) Niedostępna zimą Zimowe wejście na Nanga Parbat pozostawało przez długi czas odległym marzeniem. Dopiero w 2016 r. dokonali tego Simone Moro wraz z Muhammadem Ali oraz Alexem Txikonem. Jako drudzy wspięli się tu zimą Tomasz Mackiewicz i Elisabeth Revol, podczas tragicznej w skutkach ekspedycji w styczniu 2018 roku. Warto wspomnieć, że zimowe próby wejścia na Nangę zapoczątkowali właśnie Polacy. Pierwsza wyprawa wyruszyła na przełomie 1988/1989 pod przewodnictwem Macieja Berbeki. Szczyt Nanga Parbat pokryty śniegiem. Adolf Schlagintweit 8) Otoczona klątwą Wiele mówi się o tym, że Nanga Parbat nie przynosi szczęścia swoim odkrywcom. Początków tej himalajskiej klątwy upatruje się w 1857 roku, kiedy to zamordowano Adolfa Schlagintweita. Był to człowiek, który odkrył Nangę dla wielkiego świata. Namalował ją na płótnie i przedstawił w Europie pierwszy znany raport na jej temat. Wśród himalaistów krąży legenda, że ofiary Nagiej Góry żyją teraz w lodowym pałacu na jej szczycie. Wygląda na to, że Schlagintweit stał się jego pierwszym lokatorem, gdy tylko spróbował wydrzeć ośmiotysięcznikowi jego tajemnice. 9) Działająca jak magnes Reinhold Messner Nanga Parbat budzi sprzeczne emocje. Od wielu lat uważa się ją za trudną i odpychającą, ale ta niedostępność jednocześnie przyciąga i stanowi wielkie wyzwanie. To stwierdzenie najlepiej zilustruje historia Reinholda Messnera. W 1970 r. zdobył on szczyt wraz ze swoim bratem, Günterem. Zejście tą samą drogą było niemożliwe, dokonali więc pierwszego trawersowania Nangi. Podczas powrotu północno-zachodnią flanką Diamir Günter zginął porwany przez lawinę. Reinhold zdołał dotrzeć do obozu, stracił jednak siedem palców u nóg wskutek odmrożeń. Czy Naga Góra go zniechęciła? Ależ skąd! Osiem lat później znów stanął na szczycie Nanga Parbat, dokonując pierwszego samotnego wejścia. Wrócił tu jeszcze w 2005 roku, gdy pośród topniejącego lodu odnaleziono ciało jego brata. 10) Sięgająca po koronę Himalaje wciąż ulegają wypiętrzaniu. Mount Everest zyskuje co roku około 4mm wysokości, Nanga Parbat rośnie dwukrotnie szybciej. Szacuje się, że za 241 tys. lat stanie się najwyższym szczytem Ziemi. Jeżeli ludzkość przetrwa do tego czasu - jesteśmy niezmiernie ciekawi, czy pozostaną jeszcze jakieś wyzwania do podjęcia w Himalajach. Czy może jedynym śladem naszej cywilizacji będą śmiałkowie zamieszkujący ów lodowy pałac. Jak myślicie? Książki o Nanga Parbat

nanga parbat expedition kurtka